ข้อคิด โดย น้ำผึ้ง 08/03/2014

คำภาวนาที่ไร้ผล

“ใครจะพรากเราจากความรักของพระคริสตเจ้าได้ ความทุกข์ลำเค็ญหรือความคับแค้นใจหรือ…” (รม.8:35)

คลิปการ์ตูนเงียบสั้นๆ เรื่องหนึ่งเรียงร้อยเรื่องราวไว้ว่า ผู้เฒ่าคนหนึ่งปลูกเมล็ดพืชชนิดหนึ่งลงในดินเขารดน้ำ และคุกเข่าลงอธิษฐานให้เมล็ดพืชนั้นเติบโต คำอธิษฐานของเขาได้ผลเมล็ดพืชเติบโตขึ้นงอกงามเป็นต้นไม้ใหญ่ เขาตั้งจิตอธิษฐานอีกครั้งหนึ่งเพื่อให้ต้นไม้ใหญ่นั้นเกิดผล พลัน… ต้นไม้ใหญ่ก็เกิดผลมากมายแต่แล้วพายุก็โหมกระหน่ำแรงกล้าพัดพาทุกสิ่งปลิดปลิวลอยไป เขาอธิษฐานขอให้ต้นไม้ใหญ่และผลที่เพิ่งเกิดคงอยู่ แต่คำอธิษฐานของเขาดูเหมือนไร้ผล ต้นไม้ใหญ่ถอนรากถอนโคนลอยกระจัดกระจายไปทั่ว เขารู้สึกเศร้า ผิดหวัง และเริ่มตัดพ้อต่อพระเจ้า ทันใดนั้น เมล็ดพันธุ์มากมายที่ปลิดปลิวไปร่วงหล่นอยู่ตามพื้นดินมากมายก็แตกต้นอ่อนกลับกลายเป็นต้นไม้ใหญ่มากมายหลายต้น ให้ผลผลิตที่มากมายกว่าเดิมเสียอีก

ในวันที่เราคิดว่าพระเจ้าไม่รักเราเลย พระองค์ไม่เคยรับฟังคำภาวนาของเราและเหมือนเราจะถูกทอดทิ้งให้เผชิญปัญหาเพียงลำพัง เราหลับหูหลับตาตัดพ้อต่อพระเจ้าไม่ให้โอกาสแม้สักครู่ ที่จะให้พระองค์ได้แสดงกิจการของพระองค์ที่เหมาะสมกับเรา ที่สุดเราเดินหันหลังให้กับพระองค์เพียงเพราะพระองค์ไม่หยิบยื่นสิ่งที่เราต้องการให้

“ที่นี่เรามีขนมปัง 5 ก้อนกับปลา 2 ตัวเท่านั้น” (มธ.14:13)

ถ้าในวันนั้นเราเป็นส่วนหนึ่งของประชาชนที่หิวโหยท่ามกลางประชาชนร่วม 5,000 กว่าคนที่หิวโหยเช่นกัน แต่แล้วก็มีคนหยิบยื่นขนมปังเพียง 5 ก้อนกับปลาเพียง 2 ตัวเพื่อประทังชีวิตคน 5,000 กว่าคนให้กับพระเยซูเจ้า เราจะยังรอที่จะรับขนมปังและปลานั้นหรือไม่ หรือเราจะเดินจากไปอย่างรวดเร็วด้วยความหิวโหยเพื่อหาที่พึ่งพิงอื่นใดหรือเปล่า

ด้วยรักและห่วงใย

ใส่ความเห็น